Péu-de-chin
Nardus stricta
Poaceae Graminaceae
Autre noum : Greso.
Noms en français : Nard raide, Poil-de-bouc.
Descripcioun :Aquéu péu-de-chin trachis sus li tepiero de mountagno, souvènt sus li cresten, e dins li coumbo à nèu. Fai de gròssi mato que podon s'espasseja sus de grand relarg. Se recounèis à sis espigo primo mai redo, un pau vióuleto emé lis estamino blanco ; lis espiguet soun gaire sarra e tóuti vira dóu meme coustat emé uno souleto flour.
Usanço :Li bèsti l'esbrouton pas. D'acò, quouro n'i'a proun de péu-de-chin, mostro que lou relarg èi trop pastura.
Port : Erbo
Taio : 10 à 40(60) cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Nardus
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 5 à 6 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Si
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Mai à avoust
Liò : Tepiero
- Coumbo à nèu
- Melounié
Estànci : Mountagnard à Aupen
Couroulougi : Éurosiberiano
Ref. sc. : Nardus stricta L., 1753
Lebourino(-di-pichòti-flour)
Serapias parviflora
Orchidaceae
Nom en français : Sérapias à petites fleurs.
Descripcioun :La lebourino-di-pichòti-flour es uno planto pulèu grando mai emé de flour de la pichoto meno, pas gaire acoulourido. Ei pas poussible de s'engana, lou tout èi de la vèire. Es uno planto de coustiero qu'es en trin de s'espandi e que i'agrado lis ermas e li tepiero umide en ivèr.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 20 à 50 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Serapias
Famiho : Orchidaceae
Coulour de la flour :
Brunello
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Planto de coustiero
Liò : Champ
- Prado umido
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Serapias parviflora Parl., 1837